سیاست عدالت نوجوانان

پایان غم انگیز زندگی جاشوا کیث بیزلی جونیور در 24 مارس 2023، در زندان بزرگسالان تگزاس، گویای بی کفایتی سیستم کیفری کشور و سیاست ایدئولوژیک محافظه کارانه سیستم قضایی آن در برخورد با مجرمان نوجوان است.

28 آوریل 2023، تگزاس تریبون مقاله نوشته لیزا آرمسترانگ نه تنها چگونگی مرگ این نوجوان 16 ساله را در زندان بزرگسالان بیان می کند.

در سال 2018، در سن 11 سالگی، بیزلی یک افسر ایمنی مدرسه را لگد زد. او در بازداشتگاه نوجوانان قرار گرفت. در طی چهار سال آینده، کودک مشکل دار (همانطور که زیر دستش بود قانون تگزاس) مکرراً به خود صدمه زد، از جمله بیش از 50 بار تلاش برای خودکشی.

سال گذشته بیزلی به یکی از کارکنان نوجوان تف کرد و او را زد. این باعث شد تا او پنج سال دیگر در سیستم کیفری بزرگسالان تگزاس کار کند.

علیرغم درخواست‌های مکرر مادرش، ،ت این نوجوان 16 ساله را از بازداشتگاه نوجوانان به زندان بزرگسالان منتقل کرد.

به گفته مقامات زندان شش ماه بعد تا روزی که او در اثر خودکشی جسدش پیدا شد.

مادر بیزلی ایالت تگزاس را به قتل پسرش متهم کرد.

که ممکن است.

اما نهاد نهادی واقعی که بیزلی را کشت، دادگاه عالی ایالات متحده مبتنی بر ایدئولوژی است.

15 سال گذشته تصمیم‌گیری ا،ریت مردم آمریکا را متقاعد کرده است که ایدئولوژی سیاسی غالباً حاکمیت قانون را در دادگاه عالی زیر پا گذاشته است.

این واقعیت با روشی که دادگاه از سال 2005 به قضایای دادگستری نوجوانان رسیدگی کرده است، گواه است.

تا سال 2005، بیست و دو نفر در ایالات متحده اعدام شدند که در بزرگسالی پس از ارتکاب جنایت در دوران نوجو، محاکمه شدند.

در آن زمان، تنها دو کشور در جهان، آمریکا و ایران، مجازات اعدام را برای نوجوانان مجاز می دانستند.

در سال 2005، 22 ایالت آمریکا، از جمله تگزاس، اجازه اعدام نوجوانان را صادر ،د.

در واقع تگزاس با فاصله زیاد ملت را رهبری کرد در کشتن نوجوانان با 13 اعدام از این دست. نزدیکترین رقیب آن، ویرجینیا، سه اعدام نوجوانان را انجام داد.

اعدام نوجوانان در سال 2005 با ورود دادگاه عالی متوقف شد روپر علیه سیمونز اعدام کودکی که جرمش در سنین زیر 18 سال انجام شده است ناقض مقررات ظالمانه و غیرعادی مجازات هشتم است.هفتم اصلاحیه و مقررات مربوط به روند قانونی 14هفتم اصلاحیه.

رپر با رای 5-4 – چهار قاضی لیبرال و یک قاضی میانه رو رای تعیین کننده بر چهار قاضی محافظه کار تعیین شد.

نظرات ابراز شده توسط نظرات مخالف، به رهبری قاضی آنتونین اسکالیا، بیش از دیدگاه آنها در مورد حکومت قانون، منع، کننده ایدئولوژی سیاسی قضات در مورد مجازات اعدام بود.

پنج سال بعد رپردیوان عالی کشور رای دیگری را صادر کرد. گراهام v. فلوریداکه معتقد بود مجرمان نوجوان را نمی توان بدون آزادی مشروط برای جرایم غیرقتل به ابد محکوم کرد. که چنین مجازاتی با جرایم محکوم شده ناقض 8 نامتن، بودهفتم اصلاحیه.

بار دیگر، چهار قاضی لیبرال و یک قاضی میانه رو رای تعیین کننده را بر چهار قاضی محافظه کار دادند.

و بار دیگر، نظرات بیان شده توسط قضات مخالف، به رهبری قاضی کلارنس توماس و قاضی اسکالیا، نشان دهنده ایدئولوژی سیاسی آنها در مورد حکومت قانون بود.

دو سال بعد گراهام، دیوان عالی یک پرونده قضایی دیگر برای نوجوانان را تصمیم گرفت، می، علیه آلاباما، که اعلام کرد که محکوم ، مجرمان نوجوان به ابد اجباری بدون آزادی مشروط برای جرایم قتل نیز ناقض مقررات مجازات ظالمانه و غیرعادی اصلاحیه هشتم است.

باز هم، چهار قاضی لیبرال و یک قاضی میانه رو رای تعیین کننده را بر چهار قاضی محافظه کار دادند.

اگرچه قضات مخالف، به رهبری جان رابرتز، قاضی ارشد، تلاش ،د تا پرونده را از منظر قانون اساسی تجزیه و تحلیل کنند، اما اختلاف نظر هنوز در یک دیدگاه ایدئولوژیک در مورد چگونگی مجازات نوجوانان یک جامعه خلاصه می شود.

چهار سال بعد می، (2016)، دادگاه عالی به تلاش های خود برای تعریف عدالت نوجوانان در آمریکا ادامه داد مونتگومری علیه لوئیزیانا– تصمیمی که عملاً به این نتیجه رسید می، این تصمیم باید به م،ق در مورد آن دسته از نوجوان، که قبلاً به زندگی اجباری بدون آزادی مشروط محکوم شده بودند اعمال شود می،.

را مونتگومری این تصمیم مهم بود زیرا چهار قاضی لیبرال و یک عدالت میانه رو با یک قاضی محافظه کار (رئیس قاضی رابرتز) به سه قاضی محافظه کار باقی مانده پیوستند.

در پی می، و مونتگومری– که هر دوی آنها زندگی اجباری بدون آزادی مشروط را برای نوجوان، که در بزرگسالی در پرونده‌های قتل محاکمه می‌شدند تا حد زیادی محدود می‌،د – ،ت‌ها طیف گسترده‌ای از گزینه‌های محکومیت را اتخاذ ،د، از جمله زندگی بدون آزادی مشروط برای فجیع‌ترین پرونده‌های قتل نوجوانان پس از تشخیص واقعی مبنی بر اینکه مجرم “به طور دائم اصلاح ناپذیر.”

این سردرگمی کیفری با این واقعیت ایجاد شد که هیچکدام می، نه مونتگومری “منع قاطعانه اعمال حبس ابد بدون آزادی مشروط برای نوجوانان” را ایجاد کرد.

در عوض این دو تصمیم مست،م یک “تعیین مجازات فردی برای شناسایی آن ها نادر مواردی که یک زندگی بدون مجازات آزادی مشروط من، است.»

برخی از دادگاه‌ها که می‌خواستند از چالش‌های آینده زندگی بدون مجازات آزادی مشروط اجتناب کنند، تصمیم گرفتند آنچه را که به ،وان «حبس ابد مجازی» شناخته می‌شود، اعمال کنند – احکامی با تعداد مشخصی از سال‌ها که باید بدون بهره‌مندی از آزادی مشروط اجرا شوند که بیش از طول عمر مردم است. مجرم

برکت مشروطه

این نوع جدید زندگی نوجوانان بدون احکام آزادی مشروط عملاً در سال 2021 با تصمیم دادگاه عالی برکت قانون اساسی داده شد. جونز v. می سی سی پی– تصمیمی که دادگاه‌ها را صادر می‌کند، نیازی به یک یافته واقعی مستقل در مورد «اصلاح ناپذیری دائم» به ،وان پیش‌شرط برای تحمیل حبس ابد بدون آزادی مشروط برای مجرم نوجوان ندارد.

را جونز این تصمیم توسط شش قاضی محافظه کار به رهبری قاضی برت کاوانو، در مورد سه قاضی لیبرال که به نفع آن رای داده بودند، اتخاذ شد. می، و مونتگومری.

را جونز تصمیم گیری به طور موثر ممنوعیت می، را لغو کرد به ،وان یک اصل قانون اساسی، احکام ابد بدون آزادی مشروط نباید برای مجرمان نوجوان اعمال شود – تصمیمی که اکنون دیدگاه های محافظه کارانه ایدئولوژیک دادگاه عالی فعلی را نشان می دهد.

متهم در جونز مورد، برت جونز، 15 ساله بود در سال 2004 زم، که پدربزرگش را با ضربات چاقو به قتل رساند و پدربزرگش را با ضربات چاقو کشت که پدربزرگش عصب، بود زیرا جونز به دوست دختر نوجوانش اجازه داده بود شب را در اتاق خوابش در خانه پدربزرگ بگذراند.

این یک قتل عمد نبود. این قتلی بود که پس از یک درگیری با مشت خانوادگی به مرگ با چاقو تبدیل شد.

مطمئناً این نمونه «نادر»ی نبود که توسط آن تصور می شد می، دادگاهی که حکم حبس اجباری بدون آزادی مشروط را برای مجرم نوجوان به ،وان “من،” برای جرم ارتکابی صادر می کند.

در پی جونزایالت‌ها می‌توانند تقریباً هر رژیم مجازات نوجوانان را اعمال کنند تا زم، که دادگاه صدور حکم جو، مجرم و هر شرایط مرتبط با آن جوان و جرم را در نظر بگیرد.

به جای ارائه یقین قانون اساسی، جونز دادگاه به سادگی باعث ایجاد سردرگمی قضایی بیشتر در ،وج شد کشورهای محافظه کار سیاسی اتخاذ تدابیر سخت گیرانه تری در اجرای عدالت نوجوانان در حالی که ،ت های لیبرال اقدامات انس، تر را اتخاذ می کنند.

به ،وان مثال، برت جونز در کالیفرنیا حتی در می سی سی پی یک حبس ابد بدون آزادی مشروط دریافت نمی کرد که نه تنها “من،” بلکه یک مجازات اجباری است.

این نباید اتفاق بیفتد

برای مثال، در تگزاس، نوجو، که در دادگاه بزرگسالان محاکمه می‌شود، با مجازات‌های مشابه با بزرگسالان مواجه است، به جز مجازات اعدام و زندگی اجباری بدون آزادی مشروط. تگزاس از چیزی پیروی می کند که “قانون 14 ساله“- حداقل سنی که یک نوجوان می تواند به ،وان یک بزرگسال در ایالت محاکمه شود در حالی که حداقل سن در کنتاکی 10 سال است.

با این حال، تگزاس سابقه بدی در ردیابی سریع نوجوانان از دادگاه های نوجوانان تا بزرگسالان برای جرایم بزرگ، برخی جرایم مواد مخدر و جرایم خاص دارد، در صورتی که مجرم، به ویژه آنهایی که رنگین پوست هستند، سابقه جنایی طول، داشته باشد و متهم به یک جرم خشونت آمیز جدی باشد.

قاضی مجبور نبود جاشوا بیزلی را به یک مرکز مجازات بزرگسالان بفرستد، اما او این کار را کرد. بیزلی اکنون به خاطر آن مرده است.

این تراژدی به تگزاس محدود نمی شود.

ایالت های دیگر، مانند فلوریدا (که ملت را رهبری می کند در فرستادن نوجوانان به زندان‌های بزرگسالان)، نوجوانان را در زندان‌های بزرگسالان مانند «ساردین در قوطی» قرار دهید، به خوبی می‌د،د که این عمل به مجتمع صنعتی زندان آن که از طریق شیوه‌های برده‌داری مدرن ادامه می‌یابد یارانه می‌دهد، زیرا تعداد نامتن، از این نوجوانان سیاه پوست هستند.

این عمل جزایی غیر انس، است جونز v. می سی سی پی به قانون اساسی برکت داد – عملی که به قیمت جان جاشوا بیزلی تمام شد.