وقتی زمانش برسد، دوست دارم با شرایط خودم بمیرم — اما دادگاه عالی ماساچوست به من اجازه نمی دهد | آستین صراط | حکم

2022 سال بدی بود برای دعاوی اساسی در قانون اساسی آمریکا. نقطه پایین وارد شد دابز علیه می سی سی پی، زم، که دادگاه عالی ایالات متحده چندین دهه سابقه ای را در پیش گرفت که آزادی باروری را به ،وان یک حق اساسی تحت 14 تثبیت کرده بود.^هفتم اصلاحیه.

در او دابز نظر، قاضی ساموئل آلیتو اصرار داشت که رو در مقابل وید “به شدت اشتباه بود” تا حدی به این دلیل که حق سقط جنین “ریشه عمیقی در تاریخ و سنت این ملت نداشته است.”

سال 2022 نیز 25 سال را رقم زد^هفتم سالگرد موردی که به آماده سازی کمک کرد راهی برای دیدگاه تنگ قانون اساسی آلیتو –واشنگتن – گلا،برگ. که در گلو،برگ، دادگاه از به رسمیت شناختن حق کمک در خودکشی به ،وان یک حق اساسی خودداری کرد زیرا این حق همچنین “ریشه عمیقی در تاریخ و سنت این کشور نداشت”.

اما در سالهای پس از آن گلو،برگ، دادگاه ها در مونتانا و کالیفرنیا طبق قو،ن ایالتی چنین حقی را به رسمیت شناخته اند.

اگر دادگاه های مونتانا و کالیفرنیا می توانند این کار را انجام دهند، چرا دادگاه های ماساچوست جایی که من زندگی می کنم نباشند؟

به هر حال، ماساچوست یکی از آبی‌ترین ایالت‌های آبی است، بنابراین من در بالاترین دادگاه آن امید زیادی داشتم مارس گذشته پرسیده شد به رسمیت شناختن حق کمک در خودکشی تحت اعلامیه حقوق ماساچوست.

رویترز گزارش شده است در طول بحث شفاهی، دادگاه “به نظر می رسد که خودکشی با کمک پزشکی را در ایالت قانونی کند، زیرا قضات این سوال را مطرح ،د که چرا بیماران لاعلاج از حقوق قانونی برای کنترل زمان و چگونگی مرگشان برخوردار نیستند.”

امیدهای من به این نتیجه رسید عالمان، مفسرانو حتی یک قاضی از دیوان عالی ایالات متحده که ادعا کرده است قو،ن اساسی ایالتی و سنت های قانون اساسی ایالتی می توانند سنگرهای آزادی و آزادی باشند. فدرالیسم مترقی در زم، که به نظر می رسد دادگاه عالی ایالات متحده در برابر بسیاری از ادعاهای حقوقی ناپذیرفتنی است.

به ،وان قاضی ویلیام برنان در مقاله ای در سال 1977 به بررسی حقوق هاروارد اشاره شددادگاه‌های ایالتی بیشتر و بیشتر همتایان قانون اساسی ایالت‌ها از مفاد منشور حقوق را به گونه‌ای تفسیر می‌کنند که شهروندان ایالت‌های خود را حتی بیشتر از مقررات فدرال، حتی آن‌هایی که به صورت ی،ان بیان می‌شوند، حمایت می‌کنند. این مطمئناً یک پیشرفت مهم و بسیار مهم برای قانون اساسی ما و برای مفهوم ما از فدرالیسم است.»

آیا ایالت من نمی تواند این منطق را ببیند؟ سیاست نشان می دهد که باید داشته باشد.

یک مطالعه در سال 2012 نتیجه گیری دادگاه عالی ماساچوست یازدهمین دادگاه عالی ایالتی لیبرال در کشور بود. و کشورهای مش، المنافع در سطح ملی شناخته شده است برای احکام تاریخی آن در مورد ازدواج همجنس گرایان، اصلاحات عدالت کیفری و عدالت نژادی

اما فرماندار جمهوری خواه چارلی بیکر نام برده است همه قضات دیوان در دو دوره ریاست وی. و این انتصابات نتیجه ای دارند.

بوستون گلوب یادداشت بیکر «یک دادگاه میانه‌رو – یا برای برخی، دادگاهی به‌ویژه غیرایدئولوژیک» ایجاد کرده است که قبلاً ترجیحات خود جمهوری‌خواهان میانه‌رو را برای عمل‌گرایی، همکاری و گاهی احتیاط نشان می‌دهد.

با این حال، زم، که در 19 دسامبر، آن دادگاه عمیقاً ناامید شدم تصمیم گرفت که اگر بیمار لاعلاج شوم، نمی توانم با کمک یک پزشک به زندگی خود پایان دهم.

اما قبل از بررسی دقیق‌تر استدلال آن، ارزش بررسی مجدد آن را دارد گلو،برگ، که سنگ محک برای حکم ماساچوست بود.

که در گلو،برگ، از دیوان عالی خواسته شد در مورد قانون اساسی بودن قانون ایالت واشنگتن رای دهد که “[p]اقدام به خودکشی» یک جنایت. قانون می گفت: «،ی مجرم است [that crime] هنگامی که او آگاهانه باعث یا کمک به شخص دیگری برای خودکشی می شود.

متقاضیان، از جمله چهار پزشک، سه بیمار لاعلاج و یک سازمان غیرانتفاعی مرگ با عزت، استدلال ،د که آزادی محافظت شده توسط بند پروسه اصلاحیه چهاردهم متمم، شامل «انتخاب شخصی توسط یک فرد بالغ دارای صلاحیت رو، و بیمار لاعلاج برای ارتکاب به پزشک است. کمک به خودکشی.»

آنها در یک دادگاه منطقه فدرال پیروز شدند و این تصمیم توسط دادگاه استیناف ایالات متحده برای جلسه حوزه نهم تأیید شد. در بانک.

بازخو، نظر مدار نهم نوشته شده توسط قاضی استفن راینهارت فقط این احساس را عمیق تر کرد که من توسط دادگاه عالی ایالتم ناامید شده ام.

راینهارت تصدیق کرد که موضوع کمک به خودکشی «مسئله ای فوق العاده مهم و دشوار را مطرح می کند… ما را م،م می‌کند که با اساسی‌ترین دغدغه‌های بشری – مرگ و میر خود و عزیزان – روبرو شویم و بین علاقه به حفظ جان انسان‌ها در برابر میل به مرگ مسالمت‌آمیز و با عزت تعادل برقرار کنیم. “

اما او به این نتیجه رسید که “در تعیین زمان و نحوه مرگ خود یک منافع آزادی محافظت شده توسط قانون اساسی وجود دارد.” وی اظهار داشت: «تا آنجا که قانون واشنگتن پزشکان را از تجویز داروهای پایان‌بخش برای بیماران لاعلاج و بزرگسالان شایسته که می‌خواهند مرگ خود را تسریع کنند، منع می‌کند، این ماده قانون اساسی اصلاحیه چهاردهم را نقض می‌کند».

متأسفانه، دادگاه عالی به راینهارت، در مورد یک محقق حقوقی، کوتاه آمد بر،ب زده شده است یک تصمیم “غم انگیز اشتباه”

ویلیام رنکویست، رئیس دادگستری، گفت که بند «روند دادرسی» فقط «از آن حقوق و آزادی‌های اساسی محافظت می‌کند که به طور عینی، عمیقاً در تاریخ و سنت این کشور ریشه دارند، و «در مفهوم آزادی دستوری نهفته است»، به‌گونه‌ای که «نه آزادی نه عدالت» اگر قرب، شوند وجود خواهند داشت.

جای تعجب نیست که او دریافت که نگاه ، به «تاریخ، سنت‌های حقوقی و رویه‌های کشور ما نشان می‌دهد که قو،ن عمومی ،یسی-آمریکایی بیش از 700 سال است که کمک به خودکشی را مجازات می‌کند یا به‌طور دیگری تایید نمی‌کند».

رنکویست تقوای آشنا و قضایی ارائه کرد زم، که او نتیجه‌گیری کرد: «در سرتاسر کشور، آمریکایی‌ها درگیر یک بحث جدی و عمیق درباره اخلاقی بودن، قانونی بودن و عملی بودن خودکشی به کمک پزشک هستند. برگزاری ما اجازه می دهد تا این بحث ادامه یابد، همانطور که در یک جامعه دموکراتیک باید ادامه یابد.

زیرا گلو،برگ تمرکز بر تاریخ و سنت هر گونه امیدی برای به رسمیت شناختن حق کمک در خودکشی را محکوم می کند، در ابتدا خوشحال شدم که دیدم دادگاه عالی ماساچوست این رویکرد را برای قضاوت در مورد دعاوی اساسی دادرسی طبق قانون اساسی ایالت رد کرد.

قاضی فرانک گازیانو، که برای ا،ریت می نویسد، آنچه را «رویکرد جامع تر» برای قضاوت در روند قانونی اساسی می خواند، اتخاذ کرد.

به دنبال این رویکرد، قضات باید از “قضاوت مستدل برای تعیین اینکه آیا یک حق اساسی است یا خیر، حتی اگر به صراحت در گذشته به رسمیت شناخته نشده باشد، استفاده کنند.” و گازیانو در حرکتی شبیه به راینهارت هشدار داد که “اعمال قضاوت مستدل را نمی توان به یک فرمول مک،کی تقلیل داد.”

به نظر می‌رسید که او به رنکویست و آلیتو دست داد وقتی گفت که رویکرد آنها به رسمیت شناختن حقوق جدید گروگان چیزی است که گازیانو آن را «تعصبی که اغلب تاریخ ما را آزار می‌دهد» می‌خواند.

اما پس از آن، در اقدامی شگفت‌انگیز، به همان نوع روایت تاریخی بازگشت. گازیانو با صراحتاً گفت: «در طول تاریخ، جامعه آمریکا خودکشی را به ،وان یک حق فردی تلقی نکرده است.»

وقتی آن جمله را خواندم می‌توانستم حقی را ببینم که آرزوی دور شدن از آن را دارم. چند صفحه بیشتر ارجاعاتی به این که چگونه خودکشی “در نظر گرفته شده” است و همه چیز تاریک تر شده است.

در طول راه، Gaziano به زحمت می افتند در حال حاضر به طور گسترده ای از تمایز انتقاد شده است بین حق امتناع از درمان پزشکی و خودکشی به کمک پزشک. او حق کمک به خودکشی یا مرگ با عزت را با تقدیم «مخالفت دیرینه با خودکشی» و «عدم سابقه مدرن» در حمایت از «مداخله پزشکی که باعث مرگ می‌شود» تکمیل کرد.

سپس، گازیانو، با گذراندن کامل Rehnquist، دیدگاهی از روند دموکراتیک ارائه کرد، که اغلب حتی در ماساچوست قابل تشخیص نیست، جایی که این سوال که آیا من می توانم از کمک یک پزشک برای کاهش مرگم کمک بگیرم می تواند از طریق “مناظره آگاهانه … قوی و متفکرانه حل شود. تحقیق توسط متخصصان این حوزه.»

گزارش های خبری پیشنهاد می دهد که قانونگذاران ایالتی قصد دارند لایحه ای را در جلسه قانونگذاری ایالتی آینده ارائه کنند که به ماساچوست اجازه می دهد برای پیوستن به ده ایالت دیگر و ناحیه کلمبیا که در آن کمک های پزشکی در هنگام مرگ قانونی است. لوایح مشابهی در دهه گذشته هر سال بدون موفقیت ارائه شده است. ما به زودی خواهیم دید که آیا دیدگاه گازیانو از دموکراسی مرگی با عزت را برای این کشور به ارمغان خواهد آورد یا خیر.

در این میان، منصفانه است که بگوییم سال 2022 سال بدی برای روند قانونی اساسی نه تنها در سطح ملی، بلکه در ماساچوست نیز بود.