امروز یوم هوشو، روز سالانه یهودیان برای یادبود قرب،ان شوآ (هولوکاست) است. من مدتی است که این کار را انجام نداده ام، بنابراین یک لینک به آن ارسال می کنم خاطرات مادربزرگ پدری من از زندگی او در یک کشور در لهستان. خوشایند نبود پدرش اندکی پس از به دنیا آمدن او فوت کرد و مادرش را با پنج دختر رها کرد و هیچ وسیله حمایتی نداشت، سه تا از خواهران بزرگتر کم کم راهی آمریکا شدند، مادربزرگم ماه ها به تنهایی در آلمان (!) در بیمارستان بستری بود که نتوانست. بیش از هشت سال سن داشته است، او در طول جنگ جه، اول پناهنده بود، و سپس فروشگاه کوچک مادرش پس از جنگ با تحریم یهودی ستیزانه ملی گرایان لهست، مواجه شد.
به هر حال من به دو دلیل این پست را می گذارم. اول، به نظر من، علاوه بر یادآوری قرب،ان، یادآوری دنیایی که ویران شد نیز مهم است. به نظر می رسد که خاطرات کمی در مورد دختران یهودی که در اروپای شرقی قبل از هولوکاست بزرگ شده اند وجود دارد.
دوم، مادربزرگم نقل می‌کند که به‌طور ناگه، توسط ،ت از خانه‌اش ا،اج شده است، اگرچه او هیچ زمینه‌ای ارائه نمی‌دهد. از آن زمان متوجه شدم که تزار روسیه (لهستان در آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه بود) در سال 1915 فرمان داد که همه یهودی، که در نزدیکی جبهه زندگی می کنند، در مجموع تقریباً پانصد هزار نفر، باید فوراً خانه های خود را ، کنند، از ترس اینکه به دشمن کمک می ،د. رنج بشر بدون شک بسیار زیاد بود، اما هولوکاست این آسیب‌های «کم‌تر» اما همچنان عظیم را از حافظه جمعی ما پاک کرده است. این شامل نه تنها ا،اج ذکر شده در بالا، بلکه قتل ده ها هزار یهودی توسط ارتش های سفید و سرخ در طول جنگ داخلی روسیه، سرکوب لنینیستی و سپس استالینیستی دین یهود و صهیونیسم است (من چندین عموزاده دور دارم که به تبعید شدند. سیبری برای فعالیت‌های مذهبی یا صهیونیستی) و قو،ن یهودستیزی و تحریم‌ها در مجارستان، روم، و لهستان قبل از جنگ جه، دوم.
برای کنجکاوها، از اقوام ذکر شده در خاطرات، متوجه شدم که زن دوم پدربزرگم، زلدا تتنبام و هشت فرزندش، همگی به آمریکا آمده اند، اما یک خواهر «پر» مادربزرگم، عمه مادربزرگم، با یک خیاط ازدواج کرد و به آلمان رفت. این زوج درست قبل از کریستالناخت از آلمان ا،اج شدند، زم، که آلمان در یک حادثه بدنام یهودیان خود را که شهروندان لهست، بودند به مرز با لهستان ا،اج کرد. پس از جنگ، آنها به یک محله یهودی نشین در لهستان فرستاده شدند و در نهایت در تربلینکا به قتل رسیدند. آنها دو دختر داشتند که در سال 1933 عاقلانه از آلمان گریختند، اما ناب،دانه به پاریس رفتند، جایی که از جنگ جان سالم به در بردند، اما شوهرانشان دستگیر و به قتل رسیدند.
منبع: https://reason.com/volokh/2023/04/18/for-yom-has،ah-my-grandmothers-memoir-of-life-in-poland-1905-21/