دادگاه استیناف NJ امتناع قاضی دادگاه خانواده از دستور واکسیناسیون کووید را تأیید کرد

از جانب اسکات در مقابل اسکات، روز جمعه توسط دادگاه استیناف می، نیوجرسی (قاضی ویپل، مولا و والکات هندرسون):

شاکی جنا اسکات از یک دستور Family Part در 29 اوت 2022 درخواست تجدید نظر می کند که درخواست او برای تجویز وا،ن کووید-19 برای کودکان ،دسالی که با متهم، جفری اسکات شریک است، به دلیل اعتراض او رد می کند. دادگاه بدوی یک جلسه عمومی گسترده برگزار کرد و به بهترین منافع کودکان رسیدگی کرد. ما این دستور را تأیید می‌کنیم و هیچ سوء استفاده از اختیارات دادگاه بدوی را نمی‌یابیم.

طرفین والدین سه فرزند ،دسال هستند و پس از جدایی آنها، قرارداد کتبی حضانت و فرزندپروری منعقد ،د. بر اساس این قرارداد، طرفین حضانت حقوقی و فیزیکی فرزندان خود را به اشتراک می گذارند و همه تصمیمات مهم مربوط به فرزندان باید به طور مش، اتخاذ شود. شاکی به ،وان والدین محل س،ت اولیه (PPR) فرزندان تعیین می شود. ظرف چند هفته پس از امضای این قرارداد حضانت، شاکی دستوری برای اثبات دلیل ارائه کرد و خواستار حضانت موقت قانونی انحصاری شد تا دو کودک بزرگتر به دلیل اعتراض متهم وا،ینه شوند. دادگاه این دستور را رد کرد و موضوع را برای جلسه عمومی تعیین کرد.

دادگاه یک جلسه علنی چهار روزه با شهادت هر دو طرف همراه با دو کارشناس پزشکی که توسط شاکی فراخوانده شده بود برگزار کرد: پزشک اطفال و یک بیمارستان اطفال که هرگز کودکان را معاینه نکرده بودند. هر دو متخصص بر اثربخشی وا،ن گواهی دادند و توصیه ،د که آن را به کودکان تزریق کنند. شاکی شهادت داد که قرارهای پزشکی عموماً در حیطه اختیارات او بوده و کودکان همه وا،ن های توصیه شده دیگر را دریافت کرده اند و هیچ عارضه جانبی عمده ای نداشته اند. متهم شهادت داد که در حالی که به طور کلی از وا،یناسیون علیه ا،ر بیماری ها حمایت می کند، اما به دلیل ماهیت جدید وا،ن های mRNA و پتانسیل عوارض جانبی ناشناخته درازمدت، مایل بود از این وا،ن اجتناب کند.

در یک تصمیم کتبی جامع، قاضی دادگاه شواهد را خلاصه کرد و بهترین منافع عوامل کودک را که در NJSA 9:2-4(c) ذکر شده است، اعمال کرد. دادگاه همچنین خاطرنشان کرد که همه کودکان قبلاً به COVID-19 مبتلا شده اند و بدون مشکل بهبود یافته اند و در غیر این صورت طرفین توافق می کنند که کودکان مجاز به سفر، معاشرت و حضور در مدرسه بدون ماسک یا سایر محدودیت ها هستند.

در اعمال بهترین فاکتورها، دادگاه بدوی به این نتیجه رسید که شاکی نتوانسته بار اثبات خود را مبنی بر اینکه وا،ن کووید-19 به نفع کودکان است، برآورده کند. دادگاه بدوی با شهادت شاکی مبنی بر اینکه او می‌خواست کودکان به دلیل ترس از ابتلا به ویروس وا،ینه شوند قانع نشد زیرا هیچ یک از طرفین اقدامات احتیاطی دیگری برای جلوگیری از عفونت انجام ندادند.

در دادگاه تجدیدنظر، شاکی اظهار می‌دارد که دادگاه بدوی به شواهد و سابقه مربوط به اهمیتی که باید به راهنمایی‌های مرکز کنترل بیماری‌ها و شهادت‌های غیرقانونی کارشناسانش داده شود، توجهی نکرد. به طور خاص، او ادعا می کند که: 1) دادگاه “بهترین منافع پزشکی” کودکان را در نظر نگرفت و در عوض استاندارد کلی تری “بهترین منافع” را اعمال کرد که نامن، بود. 2) شهادت شاکی نادرست به ،وان انگیزه نسبی خصومت با متهم؛ و 3) به شهادت شهود متخصص خود اهمیت نداده است. اساساً، استدلال شاکی این است که او باید بر اساس شهادت غیرقابل مناقشه کارشناسان خود در مورد اثربخشی وا،ن و نقش او به ،وان PPR پیروز شود.

ما به تصمیمات اختیاری قضات Family Part احترام زیادی قائل هستیم[,]”با توجه به صلاحیت و تخصص ویژه دادگاه های خانواده در امور خانواده ….” این التزام به مسائل مربوط به حضانت کودک نیز تعمیم می یابد. اما مسائل حقوقی صرفاً بدون هیچ گونه اهانت خاصی مورد بررسی قرار می گیرند. در نهایت، تصمیم دادگاه خانواده باید با شواهد معتبر در پرونده پشتیب، شود….

در این موضوع، طرفین با توافق، حضانت قانونی سه فرزند خود را به اشتراک می گذارند. بر اساس چنین توافقی، تمام تصمیمات مربوط به کودکان، از جمله تصمیمات مربوط به سلامت آنها، باید به طور مساوی ت،یم شود، صرف نظر از اینکه شاکی PPR است. سابقه به طور قطع ثابت می کند که در نظر گرفتن بهترین منافع کودک در اختلافات وا،یناسیون من، است…. بنابراین، هنگامی که بین حقوق والدین و حقوق فرزندان انتخاب می شود، دادگاه باید بهترین منافع فرزندان را انتخاب کند.

قرارداد حضانت و زمان فرزندپروری طرفین در ،مت مربوط به شرح زیر است:[T]طرفین باید تمام تصمیمات اساسی را با رعایت سلامت کودکان… و رفاه عمومی به صورت متحد اتخاذ کنند. هیچ یک از طرفین نباید قدرت تصمیم گیری بیشتری در رابطه با چنین موضوعاتی داشته باشد…» این زبان گواه روشنی از قصد طرفین در زمان انعقاد قرارداد حضانت است.

با توجه به اختلاف طرفین در مورد وا،ن، دادگاه محاکمه تجزیه و تحلیل هر یک از NJSA 9:2-4(c) عوامل منافع را انجام داد که در اینجا کنترل می شود. به این دلایل، ما استدلال شاکی مبنی بر اینکه استاندارد دیگری از “بهترین منافع پزشکی” کودکان باید اعمال می شد و عوامل قانونی را جایگزین می کرد، رد می کنیم. استاندارد بهترین مصلحت مندرج در قانون از قبل شامل عواملی است که از سلامت پزشکی کودک صحبت می کند، از جمله “نیازهای کودک …”. دادگاه بدوی نه از صلاحدید خود سوء استفاده کرد و نه به ،وان یک ماده قانونی در در نظر گرفتن بهترین فاکتورهای قانونی…

دادگاه بدوی مشاهده کرد که هیچ یک از طرفین اقدامات احتیاطی قابل توجهی در برابر ویروس انجام نداده اند و انگیزه طرح دعوای حاضر – حداقل تا حدی – تمایل شاکی برای بردن بچه ها به یک رویداد ورزشی بود که شرکت کنندگان را م،م به وا،ینه شدن می کرد. بررسی سوابق ما را قانع نمی کند که قاضی شهادت شاکی را اشتباه تفسیر کرده است.

در نهایت، در مورد شهادت کارشناس، حقیقت یاب مختار است شهادت کارشناس هر یک از طرفین را بپذیرد یا رد کند یا فقط بخشی از نظر کارشناس را بپذیرد. “[T]وزنی که باید به شواهد کارشناسان داده شود در صلاحیت حقیقت یاب است.”

قاضی پرونده دلیل خود مبنی بر عدم رعایت توصیه کارشناسان شاکی را اینگونه توضیح داد:

در حالی که [the experts] بیان کرد که وا،ن به خوبی آزمایش شده و بی خطر است [c]ما سن کودکان را تشخیص می دهد و این واقعیت که وا،ن اجباری نیست برای این تجزیه و تحلیل بسیار مهم است.

[T]او کارشناسان در شهادت خود به عمق نپرداخته اند [to describe] نحوه عملکرد وا،ن، عوارض جانبی بالقوه[,] یا حتی چگونگی انجام تحقیقات برای ساخت وا،ن.

ارزیابی نهایی قاضی از شهادت توضیح داده شد و مورد تأیید قرار گرفت. ما هیچ سوء استفاده ای از اختیار را در یافته های اعتبار یا یافته های واقعی که مداخله ما را تضمین می کند، تشخیص نمی دهیم.

به آلیسا ام. کلمنته (لاوفر، دالنا، جنسن، بردلی و دوران، LLC، وکلای دادگستری) که در مورد پدر بحث ،د و گرگوری DR Behringer، که با او درگیر بود، تبریک می‌گوییم.